Ocena skutecznoœci metod postêpowania w ci¹¿y obu
ANDRZEJ JAWOROWSKI Kierownik Katedry: Prof. dr hab. med. Antoni Basta.Kraków, 2008 rok 2. CEL PRACY
4. WYNIKI
5. OMÓWIENIE WYNIKÓW I DYSKUSJA
6. WNIOSKI
9. SPIS TABEL
10. SPIS RYCIN
Mojemu Promotorowi Panu Prof. dr hab. n. med. Alfredowi Reroniowi pretowane w prawie co najmniej 500g (2, 4) przypadków na 1000 porodów (2-4, 6, 7) 1000 porodów (5) • wady wrodzone, • zaburzenia chromosomalne, •• • choroby immunologiczne lub metaboliczne (np. konflikt serologic (2, 3, 5, 8, 9). antyfosfolipidowy (4, 5).
1.5 Badania diagnostyczne.
- 50% przypadków nie udaj przyczynowego (4, 7, 10) anatomopatologiczne i histopatologiczne. Pomocne w ustaleniu przyczyny obumarcia oznaczenie poziomu glukozy, elektrolitów w surowicy krwi p/ wirusowi cytomegalii, p/ toksoplazmozie, grupa krwi i czynnik Rh, przy p/ parwowirusowi B19 ocena antykoagulantu tocznia/ Badania u matki
badanie ogólne moczu SS-A/Ro i SS-B/La ew. badanie bakteriologiczne moczu - badania w kierunku trombofili antytrombiny III, hiperhomocyteinemia, mutacje genu czynnika V (Leiden), genu protrombiny/ badania wirusologiczne badanie mikrobiologiczne i leczeniem kobiety psychologiczny i prognostyczny dla rodziców (3-5, 11).
i ból po utracie upragnionego dziecka, z drugiej strony pozwala na oszacowanie ryzyka Prewencja pierwotna ma na celu rozpoznawanie i leczenie stanów chorobowych na wczesnym wykrywaniu przyczyn -90% przypadków uwalnianiem substancji aktywnych tromboplastycznie z tkanek zmacerowanego p obumarcia (3, 5, 6) i farmakologiczne, w trz wlewie kroplowym, prostaglandyn i ich analogów w Parametry / Punkty Pozycja punktu
– do nr 20) (5) ce macicy wzrasta i niezaburzony przebieg porodu (13).
cie niowo-szyjkowej i porodu przedwczesnego. Brak dojrza o ci szyjki macicy w terminie porodu stanowi przyczyn powik a porodowych oraz zwi kszonego odsetka ci cesarskich. Podczas d w zakresie elastyczno ci, uwodnienia, ukrwienia, konsystencji szyjki macicy itp., podczas gdy proces dojrzewania szyjki macicy jest bardziej z o ony i najistotniejsze zmiany wynikaj z procesów biochemicznych. Przemiany biochemiczne dokonuj si we wszystkich elementach struktury szyjki macicy, lecz najwa niejsze z nich dotycz macierzy zewn trzkomórkowej. W przebiegu ci y tkanka czna szyjki macicy ulega przemianom, w których uczestniczy wiele enzymów bior cych udzia w degradacji elementów tkanki cznej. Badania nad hormonaln i enzymatyczn regulacj dojrzewania szyjki macicy s nadal intensywnie prowadzone. J. Jakowicki i T. Rechberger z Lublina, opisali m.in. zmiany zachodz ce w zachowaniu aktywno ci kolagenazy i jej inhibitorów podczas ci y i porodu. Stwierdzili ponad 28-krotny wzrost aktywno ci kolagenazy w obr bie szyjki macicy podczas porodu samoistnego ci skurczowej macicy (14). Dodatkowo w procesie degradacji i reorganizacji substancji zewn trzkomórkowej szyjki aktywnie uczestnicz leukocyty oboj tnoch onne, których ziarnisto ci zawieraj kolagenaz i elastaz (14). W ostatnich dwóch dekadach poznano nie tylko budow i metabolizm prostaglandyn, lecz równie ich rol w dojrzewaniu szyjki macicy w czasie ci y i porodu. Prostaglandyny E2 oraz F oprócz zdolno ci wyzwalania czynno ci skurczowej macicy wp ywaj biochemicznie na w a ciwo ci biomechaniczne szyjki macicy u atwiaj c jej rozwieranie (14). Wprowadzenie farmakologicznej metody umo liwiaj cej indukcj dojrzewania szyjki macicy za pomoc naturalnych prostaglandyny s mediatorami zmian parametrów biofizycznych szyjki macicy, poprzez wp yw na aktywno fibroblastów syntetyzuj cych kolagen, proteoglikany (14, 15). Farmakolodzy w oparciu o w a ciwo ci PGE2 stworzyli liczne preparaty s u ce temu celowi. Ju w po owie XIX wieku w celu indukowania czynno ci skurczowej macicy stosowano oddzielanie dolnego bieguna jaja p odowego, mechaniczne rozwieranie szyjki i przeprowadzano amniotomi . To do wiadczenie znalaz o potwierdzenie naukowe, gdy wykazano, e podstaw efektywno ci wymienionych metod jest aktywacja szlaku przemiany kwasu arachidonowego i uwalnianie prostaglandyn. Warto a ciwo ci nast pi o znacznie p tj. w po owie naszego stulecia (15). Do indukcji porodu u kobiet 2 lub PGF2alfa, czyli Prostin E2 lub F2alfa), (np. analog PGE2 - dinoproston czyli Prepidil) lub tabletek (analog PGE1 - mizoprostol czyli Cytotec) (2). Ten ostatni lek zaakceptowane jest stosowanie prostaglandyny E2 (18, 19). Dopuszczalne jest powtórzenie dawki po 6 – 12 godzinach, a maksymalna 6 – 12 godzin po podaniu leku (17, 18). PGE2 o powolnym uwalnianiu. (0,3mg/godz) (18, 20) ego podania leku jest rzowodniowo przez cewnik porodu i poronienia" (23) niesterydowych leków przeciw i dojrzewanie dziecka po jego zastosowaniu w celu preindukcji lub indukcji porodu nie (23). Pomimo takiego stanowiska producenta, - 6 godzin. Nie zalec (3, 24, 25). Wlew dawki mizoprostolu (25). w przypadkach preindukcj innym zastosowaniu konieczna jest zgoda odpowiednich komisji bioetycznych (25).
2 (dinoproston - np. ogami natury w czasie 24 godzin od indukcji (13, 25, 28). wymaga znieczulenia (28). W analizach zw w porównaniu z innymi metodami indukcji (28) (28, 29). W porównaniu Ogromne znaczenie ma sposób podania leku i jego dawka. Stosowanie pacjentek (16, 30, 31) (5, 32, 33).
rzonu macicy (3, 17).
cy na prostaglandyny i przyspiesza dojrzewanie szyjki macicy (34-36) mizoprostolu i skraca czas indukcji porodu (36, 37). Mifepriston nie jest jednak lekiem zarejestrowanym w Polsce.
metod indukcji porodu (13, 27).
w osoczu wynosi 1- godziny (18, 40). Oks - test oksytocynowy (18, 40).
sercowo-naczyniowe u matki (18, 40).
-8 kropli/min, maksymalnie 40 kropli/min). Bezpieczniej infuzyjnych (2IU w 20 ml 0,9% roztworu NaCl W celu indukcji p 100IU oksytocyny w 1000ml roztworu (5).
Alternatywne metody preindukcji i indukcji porodu.
Warunkiem do zastosowania tej metody indukcji porodu jest odpowiednie zaawansowanie porodu: rozwarcie szyjki, co najmniej 2-3cm, oraz wchodzie (42).
zastosowaniu tej formy indukcji porod indukcji, tak by •• infekcje pochwy,•• wielowodzie,• poród przedwczesny,• cewnika Foley'a. Sposób opisany pierwszy raz przez Embrey'a i Mollison'a w 1967 pacjentki (47). W czasie y, którego skutkiem jest uwolnienie wlew oksytocyny (47).
Przeciwwskazania do stosowania cewnika Foley'a w preindukcji porodu to: • stan zapalny pochwy, szyjki macicy (47) kcji porodu (48, 49) jednak ta metoda wymaga w porównaniu z prostaglandynami.
Wysokie odklejenie, tzw high sweeping, polega na oddzieleniu dolnego bieguna podobny jak przy zastosowaniu cewnika Foleya i polega na aktywacji neurohormonalnego uwalniania oksytocyny i endogennych prostaglandyn. Warunkiem owego. W badaniach indukcji porodu w zaawansowa metod farmakologicznych: oksytocyny, mizoprostolu oraz mizoprostolu • Porównanie czasu trwania indukcji porodu przy zastosowaniu: stosowaniem mizoprostolu i/lub oksytocyny u wszystkich kobiet.
• zakwalifikowane do farmakologicznej indukcji porodu Do badania nie kwalifikowano pacjentek: 3.2 Metodyka badania
w zmodyfikowanej skali Bishop punkty przyznane poszczególnym stopniom rozwarcia szyjki macicy z punktami przyznanymi poszczególnym stopniom skrócenia szyjki macicy: Tab. III. Zmodyfikowana skala Bishopa
rozwarcie szyjki macicy skrócenie szyjki macicy 0 pkt. –
0 pkt. –
1 pkt. –
2 pkt. –
2 pkt. –
3 pkt. –
3 pkt. –
hospitalizacji, do trzech grup: • pierwsza grupa pacje 5IU oksytocyny (Oxitocin – Gedeon Richter) ru (razem 25IU oksytocyny) ze stosowanym dopochwowo mizoprostolem (Cytotec – Pharmacia Corporation) • trzecia grupa pacjentek (n=30), u których po dawce mizoprostolu (100 stosowanego w grupie pierwszej.
maceracji przy porodzie), § czas hospitalizacji pacjentki, W pierwszym etapie analizy w spos rang Kruskala-Wallisa. ono krzywe Kaplana-Meiera. W krzywych tych statystycznego STATISTICA (data analysis software system), version 7.1. firmy StatSoft, Inc. (2005).
w drugiej 28,1 lat (zakres: 20-41), natomiast w trzeciej 30,5 lat (zakres: 22-43) [tab.IV]. Grupa III
<min – max> 53-97), w drugiej 68,9kg (zakres 53-96) i w trzeciej 71,9kg (zakres 53 – 113kg) [tab.V].
Grupa III
<min – max> Septycznego CM UJ, w której przeprowadzono badanie [tab.VI]. Tab.VI Miejsce zamieszkania kobiet w badanych grupach.
Grupa III
Miejsce zamieszkania [n, %]
miasto <100 000 miasto ≥100 000 *test ANOVA rang Kruskala-Wallisa oraz podstawowym 6,7%, 20% i 13,3% [tab.VII]. Grupa III
enie[n, %]
*test ANOVA rang Kruskala-Wallisa W badaniu nie stwierdzono zn odpowiednio dla trzech grup 30, 30 i 27 tygodni [tab.VIII]. Grupa III
<min – max> * - test ANOVA rang Kruskala-Wallisa pierwszym porodem [tab. IX].
Grupa III
<min – max> <min – max> * - test ANOVA Kruskala-Walisa odpowiednio: 6,7 %, 0 % oraz 3,3 % [tab.X].
Grupa III
* - test ANOVA Kruskala-Walisa rozpoznano u jednej kobiety zarówno w grupie pierwszej, gdzie stosowano tylko rozpoznano u dwóch pacjentek. Konflikt serologiczny w zakresie RhD potwierdzony rednim odczynem Coombsa wykazano odpowiednio u 1, 2 i 1 pacjentki Tab.XI Ob
Grupa III
Anemia [n, (%)]
* - test ANOVA Kruskala-Walisa mikrobiologiczne wymazu z szyjki macicy i pochwy. ie pierwszej i trzeciej, Tab.XII Pozytywny wynik badania mikrobiologicznego wymazu z pochwy i szyjki macicy w badanych
Grupa III
Pozytywny wynik
badania
mikrobiologicznego
[n, %]
# - test ANOVA Kruskala-Wallisa
Candida albicans (25 %). Ryc.1 Wynik badania mikrobiologicznego wymazu z pochwy i szyjki macicy.
Escherichia colli Bacteroides sp.
Gardanella vaginalis C. albicans + G. Vaginalis 50% [tab. XIII].
Tab.XIII Skrócenie szyjki macicy –
Grupa III
50,0% (55,0) 50,0% (60,0) 50,0% (35,0) <min – max> * - test ANOVA Kruskala-Walisa Grupa III
Rozwarcie szyjki
macicy (w cm)
<min – max> * - test ANOVA rang Kruskala-Walisa i macicy oraz rozwarcie szyjki macicy Tab.XV Zmodyfikowana skala Bishopa –
Grupa III
Zmodyfikowana skala Bishopa
<min – max> * - test ANOVA rang Kruskala-Walisa owodniowego stwierdzono odpowiednio w I, II i III grupie w 16,7%, 10% i 6,7%. Grupa II Grupa III
- test ANOVA Kruskala-Walisa Charakterystyka martwo urodzonych noworodków.
pach I, II i III: 1517g, 1431g i 1028g, Tab.XVII Charakterystyka martwo urodzonych noworodków.
Grupa III
Masa urodzeniowa
1517 (1127,4) 1431 (1084,9) 1028 (832,8) <min – max> <min – max> <min – max> * test ANOVA; # test ANOVA Kruskala - Wallisa Tab.XVIII Obserwowana patolo
Patologia
Grupa II Grupa III
Wady wrodzone [n, (%)]
- test ANOVA Kruskala-Walisa Grupy indukcji porodu
Chi 2=16,6836; df=3; p< 0,00024 mizoprostol – 8,97 godziny, a w grupie III pacjentek, u których stosowano mizoprostol I i II grupa indukcji porodu
Test F Coxa ; p = 0,30893 regresji proporcjonalnej Cox'a. Stwier rozwarcie, jak i ocena w zmodyfikowanej skali Bishopa znamiennie statystycznie powoduje skrócenie czasu indukcji 1,44 – odatkowy punkt w skali Bishopa skraca czas 1,84 – krotnie. [tab.XX]., Zmodyfikowany Indeks Bishopa [pkt]
* HR -hazard ratio; model regresji proporcjonalnej Cox'a
istotna statystycznie (HR- 2,05, p=0,042) [Ryc. 4]. Test F Coxa; p = 0,03048 indukcji porodu w badanych grupach.
Wiek [lata]
HR -hazard ratio; model regresji proporcjonalnej Cox'a
na czas indukcji porodu.
HR -hazard ratio; model regresji proporcjonalnej Cox'a
ie 48 godzin (kumulowane Model regresji Cox'a , p= 0,023 statystycznego [tab. XXIII].
Masa urodzeniowa [g]
* HR -hazard ratio; model regresji proporcjonalnej Cox'a
rodukowane wówczas Efekty uboczne stosowanej metody indukcji porodu.
natomiast nie zaobserwowano tachykardii [tab. XXIV]. Tab.XXIV Efekty uboczne stosowanej formy indukcji porodu w badanych grupach.
Grupa III
[n, %]# - test ANOVA Kruskala-Wallisa; nieistotne statystycznie [tab.XXV].
Tab.XV Czas hospitalizacji pacjentek po porodzie.
Grupa III
Czas hospitalizacji po porodzie
<min – max> * - test ANOVA rang Kruskala-Walisa OMÓWIENIE WYNIKÓW I DYSKUSJA ch. Dodatkowo stosowane metody indukcji porodu, a w przypadku ich niepowodzenia zastosowanie metod zabiegowych. e oksytocyny.
prostaglandyny (dinoproston lub mizoprostol) podawane dopochwowo celem zatwierdzonymi do stosowania roku. W sposób losowy pacjentki przydzielono do trzech grup badawczych, w których • Grupa I (n=30) – • Grupa II (n=30) – pacjentki,• Grupa III (n=30) – pacjentki, u których po podaniu mizoprostolu zastosowano 28,1 – 30,5 lat [tab. IV]. znamienne statystycznie [tab. V].
ej (58, 66, 67). W analizowanym badaniu przeprowadzono badanie [tab i wsp. (63).
(60). Pomimo szeroko prowadzonego wym (71). Istotnie (60), stwierdzono M. H. Incerpi i wsp. patol Zgodnie z doniesienia sekcyjnemu (60, 72, 73) w tradycyjnej analizie cytogen – 17,8%, stwierdzono w przeprowadzonym badaniu, przypadków (66, 75, 76) odu przeprowadzono u 2 (2,2%) pacjentek z rozpoznanym indukcji porodu.
serologicznych objawów stanu zapalnego ani dodatnie wyniki posiewów z dróg grzybicze jak i pierwotn (79). Inne wirusy wymieniane w literaturze to cytomegalowirus, Coxackie virus (A i B), rzadko echowiru rodowej noworodków (78). Do zarówno poprzez bez W przeprowadzonym badaniu dod u 37,8% pacjentek, a pozytywny wynik badania bakteriologicznego u 13,1% pacjentek. w 35%. Obserwacje innych badaczy wskazu izolowanym patogenem z tkanek martwych noworodków (78, 82). Drugi w badaniu, Zastosowanie prostaglandyn w celu pr prostaglandyny E1 w Brazylii (32, 84) (28, 49, 85-94). Wszystkie badania zy czym droga dopochwowa jest najbardziej odpowiednia (28, 49, 85-93) -12 godzin (28, 88, 93, 95-97). (85, 87, 88, 90, 91, 98) godzin (84, 85, 88, 91, 98, 99). W przeprowadzonym badaniu, w grupie pacjentek godzinach 93% udanych indukcji porodu, a po 48 godzinach 97%, co potwierdza rekomenduje tego leku do indukcji po do uzyskania 120 jedn porodu o czasie (41, 102).
Oksytocyna zwykle nie jest stosowana celem preindukcji porodu przy nieprzygotowanej szyjce macicy. Istnieje kilka prac, w których udowodniono, odpowiedzialne za dojrzewanie szyjki macicy do porodu (103-105). W badaniu (104). Podobnie G.M. Jackson i odsetkiem porodów po 36 godzinach (103). w porównaniu do prostaglandyny E2. W grupie oksytocyny uzyskano wysoki 93% stosowano prostagl 2 – 13,1 godziny (106). W kolejnej pracy E. G. Yapar ytocyny od 5 do 20IU w 500ml mizoprostolu 24,0 godziny (49). W przeprowadzonym badaniu podawano pacjentkom w grupie pierwszej oszonych, w przypadku, kiedy indeks Bishopa mizoprostolu w dawce 25 - -6 godzinach od ostatniej dawki mizoprostolu (24, 25, 32, 47).
swojej pracy J.M Owen i wsp. uzyskali podobne wyniki: 89% odsetek porodów po 24 godzinach indukcji (109). W kolejnym badaniu P. S. Ramsey i wsp. obserwowali godzinach i 97% po 48 godzinach (33) Na podstawie przeprowadzonej analizy w oparciu o skumulowany odsetek mizoprostolu po 24 godzinach (95% porodów w grupie mizoprostolu i 84,9% w grupie o 4,8 godziny krótszy (33). W kolejnej pracy L. Sanchez- do pacjentek, u których poród indukowano tylko mizoprostolem (11 godzin) (110). – 18 godzin (112). oprostolu, a czas zas indukcji porodu (49, 64, 113). (114). W badaniu K. S. Wong i wsp. porównywano stosowanie 400 indukcji porodu (115) ubocznych. Podobne wyniki uzyskano w badaniu F. Majoko i wsp., w której 1,6% (49). Z kolei w badaniu P. S. Ramsey i wsp. wysokie dawki Uzyskane wyniki potwier zastosowaniu mizoprostolu (113) (113). Wyniki inny (28, 49, 86, 90). Analizowane zmienne jak indukcji porodu z zastosowaniem oksytocyny, co wykazano w badaniu A. J. Satin co zgodne jest obserwacjami innych badaczy.
powoduje skrócenie czasu indukcji 1,44 – Bishopa skraca czas 1,84 – krotnie. [tab.
z wynikami cytowanej pracy D. A. Wing i wsp. (113). Nie jest zaskoczeniem skurczowej (32, 113, 119) oraz anemia nie i do syntezy mediatorów reakcji zapalnej oraz doczesnej, kosmówki i owodni (120, 122) szyjki macicy do porodu (124).
W przeprowadzonym badaniu Objawy kliniczne i laboratoryjne infekcji stwierdzono u 36,7% pacjentek [tab XI]. Nie ków na czas indukcji W przeprowadzonym badaniu analizowano ta (125). Toksyczna dawka jednak nie jest znana. obserwowanymi efektami ubocznymi przy stosowaniu wysokich dawek mizoprostolu W badaniach R. J. Derman i wsp. oraz L. Hoj i wsp. nad stosowaniem mizoprostolu nawet u 35% pacjentek (28, 94, 132) (133). Hiperstymulacja macicy przy podawaniu mizoprostolu zdarza operacjach macicy (32) obserwowano u 0% – 5,6% pacjentek, u których stosowano mizoprostol (136-138). mizoprostolu u kobiet, u których przeprowadzono operacje na macicy (139-141). objawowe (18, 40). W badaniu P. S. Ramsey i wsp., w którym stosowano wysokie (112). Nadmierna (140, 142, 143). donoszonej u pacjentek po operacji macicy wynosi przy stosowaniu: oksytocyny - 2%, w celu preindukcji i induk niskimi wydatkami. W przeprowadzonym w Turcji badaniu E. G. Yapar i wsp. cewnika Foley'a i mizoprostolu (49).
konieczne jest szybkie i bezpie wnie skuteczne. Zastosowanie jest najmniej efektywne. pozwala na uzyskanie po 24 godzinach 93% udanych indukcji porodu, a po 48 metod farmakologicznej indukcji porodu.
w 76,7% indukcji po 24 godzinach i w 96,7% po 48 godzinach. W tej metodzie -krotnie. Analiza wyników w zmodyfikowanej skali Bishopa ma istotne znaczenie dla indukcji 1,44 – u ultrasonograficznym braku i mikrobiologicznych. 2 tygodni dochodzi do samoistnego po w oparciu o skumulowany odsetek porodów mizoprostolu i/lub oksytocyny do 31 grudnia 2007 roku. Uzy zakwalifikowane do farmakologicznej indukcji porodu do badania nie kwalifikowano pacjentek: -4 skurcze/ 10 min).
trzecia grupa pacjentek (n=30), u których po podaniu mizoprostolu (100 chematu stosowanego w grupie pierwszej.
czas hospitalizacji pacjentki, -Meiera i model regresji Cox'a.
dawek oraz mizoprostol podawany dopo eczne w 76,7% indukcji o 1cm powoduje skrócenie czasu indukcji 1,44 – w skali Bishopa skraca czas 1,84 – krotnie. Czas trwania indukcji porodu u pacjentek indukcji porodu.
Intrauterine fetal death is not only a personal tragedy but also serious medical and social problem. Stillbirth occurs from 1 to 7 per 1000 labors. In Poland intrauterine fetal death rate is estimated from 4,2 to 6,7 per 1000 labors, depending of region. The diagnosis is simple and is made by means of ultrasonography. Absence of fetal hearth rate after 6 weeks of gestation is essential. Causes of fetal demise include maternal conditions, fetal and placental abnormalities and umbilical cord accidents. In majority of cases of fetal death are unexplained although all required examinations has been performed. Minimal investigation should include ultrasonographic examination, laboratory tests, autopsy, histopatological and microbiological evaluation. Psychological and emotional aspects and threatening of disseminated intravascular coagulation syndrome are main problems and the best way is to terminate the pregnancy. The safest method in second and third trimester of pregnancy is pharmacological induction of labor. There are several methods of labor induction described. Nowadays the use of prostaglandins and their derivates is preferred in variety of routes of administration. Prostaglandins can be administered orally, vaginally and intravenous. Sometimes oxytocin infusion is administered: subsequently or as the only induction actor. The success of induction of labor is related to the gestational age and the condition of the cervix at the start of induction. The purpose of this study was assessment of the effectiveness of chosen methods of labor induction in patient with intrauterine fetal death after 22 weeks of gestation. Comparison has included three groups of patients: one group induced with intravenous concentrated oxytocin infusion, second group induced with vaginal misoprostol, and third group induced with combination of vaginal misoprostol and intravenous oxytocin Detailed objectives were to define within groups rate of successful inductions, induction to delivery interval, factors associated with induction time, and rate of side effects related to the application of misoprostol and/or oxytocin. This was a prospective study involving 90 pregnant women hospitalized with the diagnosis of intrauterine fetal death at the Department of Septic Gynecology and Obstetrics of the Jagiellonian University, in the period from 1 January 2005 to 31 December 2007. The Jagiellonian University Ethical Committee has approved this Inclusion criteria were defined as follows: Patients hospitalized with the diagnosed intrauterine fetal death After 22 weeks of gestation or Estimated fetal weight over 500g Qualified to pharmacological induction of labor Exclusion criteria were as follows: Previous uterine scar Previous hypersensivity reactions Acute obstetric situations requiring immediate interventions After taking medical history and performing obstetric examination the women were randomly assigned to three groups: First group of patients was administered intravenous oxytocin infusion (5IU per 500ml of saline, increased by 5IU per 100ml) with maximum speed 32mU/min or when appropriate contractions were achieved.
Second group of women was induced with mizoprostol administered vaginally – concentrate oxytocin infusion (same as in first group) Clinical assessment included: Basic demographic data, Obstetrical and medical history Obstetric examination, especially cervical condition (dilatation, effacement and modified Bishop index, rupture of membranes) Time interval from administration to delivery Results of laboratory tests Neonatal measurements Time of hospitalization Risk factors for intrauterine fetal death (maternal, fetal and placental conditions) Statistic methods included Kaplan-Meier survival analysis and Cox's regression On the basis of the analysis performed, the following conclusions were presented: 1. The best effectiveness of labor induction in late intrauterine fetal death was with intravenous concentrated oxytocin infusion. The combination of intravaginal misoprostol followed by intravenous oxytocin infusion is less 2. Successful delivery rate in misoprostol group was 93% after 24 hours and 97% after 48 hours. The median induction to delivery time was 8,97 hours. In the second group, where oxytocin was administered 93% of women delivered after 24 hours and 100% after 48 hours, and the median induction-delivery time was 8,6 hours. In the third group of patients induced with misoprostol and oxytocin combination 76,7% successful rate of deliveries was achieved after 24 hours and 97% after 48 hours. The median induction to delivery time was 16,43 hours.
3. The effectiveness is influenced by gravidity and parity of women. Every one gestation or delivery increase 1,2-fold rate of successful labor induction. Increase in cervical dilatation by 1 cm shortens 1,44-fold induction time. Every point in modified Bishop score increase 1,84-fold rate of successful delivery. Rupture of membranes also shortens the induction to delivery time almost 2- fold. Gestational age and fetal weight also influence the effectiveness of labor 4. When analyzing side effects of the labor induction methods, it was shown that in patients treated only with misoprostol, the most frequent side effect are hot flushes and cramping. In patients induced only with intravenous oxytocin infusion or the combination of misoprostol and oxytocin the most frequent symptoms are nausea and/or vomiting and cramping. Organisation WH. Manual of the international classification of diseases, injuries and causes of death. 9 ed. Geneva: WHO; 1977.
Pschyrembel W, Dudenhausen JW. a: PZWL; 2003. p. 103-4.
Publishing Co.; 1999. p. 170-7.
Hankins G, Spong CY. Ginekologia Po Dyplomie 2002;6:89-94.
In: Martius G, Breckwoldt M, Pfleiderer A, editors. Shankar M, Navti O, Amu O, Konje JC. Assessment of stillbirth risk and associated risk factors in a tertiary hospital. J Obstet Gynaecol 2002;22(1):34-8.
Sajdak S, Witczak K, Sroka L, Samulak D. Smoking and female reproductive health. Przegl Lek 2005;62(10):1154-8.
Kalita J, editor. 01. p. 271-85.
Incerpi MH, Miller DA, Samadi R, Settlage RH, Goodwin TM. Stillbirth evaluation: what tests are needed? Am J Obstet Gynecol 1998;178(6):1121-5.
Medycyny Prenatalnej; 1998; Kraków; 1998. p. 256.
Comp. Inc.; 1999. p. 291-337.
-Gorzelak B, Laskowska M, Oleszczuk J. Zastosowanie mizoprostolu w preindukcji i indukcji porodu w terminie. Ginekologia Polska Abramovici D, Goldwasser S, Mabie BC, Mercer BM, Goldwasser R, Sibai BM. A randomized comparison of oral misoprostol versus Foley catheter and oxytocin for induction of labor at term. Am J Obstet Gynecol 1999 Nov;181(5 Pt 1):1108-12.
cz GH, Gadzinowski J, editors. Leki w Medycynie Perinatalnej. ACOG. Committee of Practice Bulletins - Obstetrics, Clinical management guidelines for obstetrician-gynecologists.: American College of Obstetricians and Gynecologists.; 1999. Report No.: 10.
Witter FR, Mercer BM. Improved intravaginal controlled-release prostaglandin E2 insert for cervical ripening at term. The Prostaglandin E2 insert Study Group. J Matern Fetal Med 1996 Mar-Apr;5(2):64-9.
Strobelt N, Meregalli V, Ratti M, Mariani S, Zani G, Morana S. Randomized study on removable PGE2 vaginal insert versus PGE2 cervical gel for cervical priming and labor induction in low-Bishop-score pregnancy. Acta Obstet Gynecol Scand Witter FR, Rocco LE, Johnson TR. A randomized trial of prostaglandin E2 in a controlled-release vaginal pessary for cervical ripening at term. Am J Obstet Gynecol St Onge RD, Connors GT. Preinduction cervical ripening: a comparison of intracervical prostaglandin E2 gel versus the Foley catheter. Am J Obstet Gynecol 1995 Feb;172(2 Pt 1):687-90.
Cullen M, Searle. Dear health care provider: Important drug warning concerning unapproved use of intravaginal or oral misoprostol in pregnant women for induction of labor or abortion. 2000 [cited; From FDA website ]. Available from: ACOG. News release: ACOG issues letter on safety of misoprostol. Washington: American College of Obstetricians and Gynecologists; 2000.
Ramsey PS, Harris DY, Ogburn PL, Jr., Heise RH, Magtibay PM, Ramin KD. Comparative efficacy and cost of the prostaglandin analogs dinoprostone and misoprostol as labor preinduction agents. Am J Obstet Gynecol 2003 Feb;188(2):560-5.
Fisher SA, Mackenzie VP, Davies GA. Oral versus vaginal misoprostol for induction of labor: a double-blind randomized controlled trial. Am J Obstet Gynecol Hofmeyr GJ, Gulmezoglu AM. Vaginal misoprostol for cervical ripening and induction of labour. Cochrane Database Syst Rev 2003(1):CD000941.
Matonhodze BB, Katsoulis LC, Hofmeyr GJ. Labor induction and meconium: in vitro effects of oxytocin, dinoprostone and misoprostol on rat ileum relative to myometrium. J Perinat Med 2002;30(5):405-10.
Adair CD, Weeks JW, Barrilleaux S, Edwards M, Burlison K, Lewis DF. Oral or vaginal misoprostol administration for induction of labor: a randomized, double-blind trial. Obstet Gynecol 1998 Nov;92(5):810-3.
Barrilleaux PS, Bofill JA, Terrone DA, Magann EF, May WL, Morrison JC. Cervical ripening and induction of labor with misoprostol, dinoprostone gel, and a Foley catheter: a randomized trial of 3 techniques. Am J Obstet Gynecol 2002 Gomez Ponce de Leon R, Wing D, Fiala C. Misoprostol for intrauterine fetal death. Int J Gynaecol Obstet 2007 Dec;99 Suppl 2:S190-3.
Ramsey PS, Savage K, Lincoln T, Owen J. Vaginal misoprostol versus concentrated oxytocin and vaginal PGE2 for second-trimester labor induction. Obstet Gynecol 2004 Jul;104(1):138-45.
Ashok PW, Flett GM, Templeton A. Mifepristone versus vaginally administered misoprostol for cervical priming before first-trimester termination of pregnancy: a randomized, controlled study. Am J Obstet Gynecol 2000 Oct;183(4):998-1002.
Hamoda H, Ashok PW, Flett GM, Templeton A. A randomized trial of mifepristone in combination with misoprostol administered sublingually or vaginally for medical abortion at 13-20 weeks gestation. Hum Reprod 2005 Aug;20(8):2348-54.
Wagaarachchi PT, Ashok PW, Narvekar NN, Smith NC, Templeton A. Medical management of late intrauterine death using a combination of mifepristone and misoprostol. Bjog 2002 Apr;109(4):443-7.
Fairley TE, Mackenzie M, Owen P, Mackenzie F. Management of late intrauterine death using a combination of mifepristone and misoprostol--experience of two regimens. Eur J Obstet Gynecol Reprod Biol 2005 Jan 10;118(1):28-31.
den Hertog CE, de Groot AN, van Dongen PW. History and use of oxytocics. European Journal of Obstetrics, Gynecology, & Reproductive Biology 2001 Shyken JM, Petrie RH. The use of oxytocin. Clin Perinatol 1995 Dec;22(4):907- AHFS drug information 2004. In: McEvoy G, editor. Oxitocin. Bethesda: American Society of Health-System Pharmacists; 2004. p. 3121-3.
Chazan B, Czajka R, Kaminski K, Klimek M, Lauterbach R, S Dream Publ. Comp. Inc.; 1999. p. 1-86.
PZWL; 1993. p. 106-7.
Embrey MP, Mollison BG. The unfavourable cervix and induction of labour using a cervical balloon. J Obstet Gynaecol Br Commonw 1967 Feb;74(1):44-8.
Dalui R, Suri V, Ray P, Gupta I. Comparison of extraamniotic Foley catheter and intracervical prostaglandin E gel for preinduction cervical ripening. Acta Obstet Gynecol Scand 2005;84(4):362-7.
Falfoul A, Bellasfar M, Ben Zineb N, Tazeghdenti MT, Oueslati B, Kharouf M. Induction of labor in fetal death in utero using a Foley catheter and extra-amniotic perfusion of physiologic serum. Rev Fr Gynecol Obstet 1993;88(11):562-4.
Sciscione A, Larkin M, O'Shea A, Pollock M, Hoffman M, Colmorgen G. Preinduction cervical ripening with the Foley catheter and the risk of subsequent preterm birth. Am J Obstet Gynecol 2004;190(3):751-4.
-Czajkowska E. Indukcja Lublin: Wydawnictwo BiFolium; 2002. p. 154-7.
Bani-Irshaid I, Athamneh TZ, Bani-Khaled D, Al-Momani M, Dahamsheh H. Termination of second and early third trimester pregnancy: comparison of 3 methods. East Mediterr Health J 2006 Sep;12(5):605-9.
Yapar EG, Senoz S, Urkutur M, Batioglu S, Gokmen O. Second trimester pregnancy termination including fetal death: comparison of five different methods. Eur J Obstet Gynecol Reprod Biol 1996 Nov;69(2):97-102.
Hill MJ, McWilliams GD, Garcia-Sur D, Chen B, Munroe M, Hoeldtke NJ. The effect of membrane sweeping on prelabor rupture of membranes: a randomized controlled trial. Obstet Gynecol 2008 Jun;111(6):1313-9.
Rohilla M. Sweeping of membranes in formal induction of labour. Bjog 2003 Jul;110(7):711; author reply Wong SF, Hui SK, Choi H, Ho LC. Does sweeping of membranes beyond 40 weeks reduce the need for formal induction of labour? Bjog 2002 Jun;109(6):632-6.
Boulvain M, Irion O. Stripping/sweeping the membranes for inducing labour or preventing post-term pregnancy. Cochrane Database Syst Rev 2000(2):CD000451.
Boulvain M, Irion O, Marcoux S, Fraser W. Sweeping of the membranes to prevent post-term pregnancy and to induce labour: a systematic review. Br J Obstet Gynaecol 1999 May;106(5):481-5.
Cammu H, Haitsma V. Sweeping of the membranes at 39 weeks in nulliparous women: a randomised controlled trial. Br J Obstet Gynaecol 1998 Jan;105(1):41-4.
Boulvain M, Fraser WD, Marcoux S, Fontaine JY, Bazin S, Pinault JJ, et al. Does sweeping of the membranes reduce the need for formal induction of labour? A randomised controlled trial. Br J Obstet Gynaecol 1998 Jan;105(1):34-40.
Crane J, Bennett K, Young D, Windrim R, Kravitz H. The effectiveness of sweeping membranes at term: a randomized trial. Obstet Gynecol 1997 Apr;89(4):586- Fretts RC. Maternal age and fetal loss. Older women have increased risk of unexplained fetal deaths. BMJ 2001 Feb 17;322(7283):430.
Fretts RC, Schmittdiel J, McLean FH, Usher RH, Goldman MB. Increased maternal age and the risk of fetal death. N Engl J Med 1995 Oct 12;333(15):953-7.
Silver RM. Fetal death. Obstet Gynecol 2007 Jan;109(1):153-67.
Bateman BT, Simpson LL. Higher rate of stillbirth at the extremes of reproductive age: a large nationwide sample of deliveries in the United States. Am J Obstet Gynecol 2006 Mar;194(3):840-5.
Grobman WA, Simon C. Factors associated with the length of the latent phase during labor induction. Eur J Obstet Gynecol Reprod Biol 2007 Jun;132(2):163-6.
Crane JM. Factors predicting labor induction success: a critical analysis. Clin Obstet Gynecol 2006 Sep;49(3):573-84.
Reis FM, Gervasi MT, Florio P, Bracalente G, Fadalti M, Severi FM, et al. Prediction of successful induction of labor at term: role of clinical history, digital examination, ultrasound assessment of the cervix, and fetal fibronectin assay. Am J Obstet Gynecol 2003 Nov;189(5):1361-7.
Kristensen J, Vestergaard M, Wisborg K, Kesmodel U, Secher NJ. Pre- pregnancy weight and the risk of stillbirth and neonatal death. Bjog 2005 Fretts RC. Etiology and prevention of stillbirth. Am J Obstet Gynecol 2005 Froen JF, Arnestad M, Frey K, Vege A, Saugstad OD, Stray-Pedersen B. Risk factors for sudden intrauterine unexplained death: epidemiologic characteristics of singleton cases in Oslo, Norway, 1986-1995. Am J Obstet Gynecol 2001 Cundy T, Gamble G, Townend K, Henley PG, MacPherson P, Roberts AB. Perinatal mortality in Type 2 diabetes mellitus. Diabet Med 2000 Jan;17(1):33-9.
Beischer NA, Wein P, Sheedy MT, Steffen B. Identification and treatment of women with hyperglycaemia diagnosed during pregnancy can significantly reduce perinatal mortality rates. Aust N Z J Obstet Gynaecol 1996 Aug;36(3):239-47.
Villar J, Carroli G, Wojdyla D, Abalos E, Giordano D, Ba'aqeel H, et al. Preeclampsia, gestational hypertension and intrauterine growth restriction, related or independent conditions? Am J Obstet Gynecol 2006 Apr;194(4):921-31.
In: Kalita J, editor. Wybrane Pauli RM, Reiser CA. Wisconsin Stillbirth Service Program: II. Analysis of diagnoses and diagnostic categories in the first 1,000 referrals. Am J Med Genet 1994 Apr 1;50(2):135-53.
Wapner RJ, Lewis D. Genetics and metabolic causes of stillbirth. Semin Perinatol 2002 Feb;26(1):70-4.
Fretts RC, Boyd ME, Usher RH, Usher HA. The changing pattern of fetal death, 1961-1988. Obstet Gynecol 1992 Jan;79(1):35-9.
Fretts RC, Usher RH. Causes of fetal death in women of advanced maternal age. Obstet Gynecol 1997 Jan;89(1):40-5.
Gibbs RS. The origins of stillbirth: infectious diseases. Semin Perinatol 2002 Goldenberg RL, Thompson C. The infectious origins of stillbirth. Am J Obstet Gynecol 2003 Sep;189(3):861-73.
Nyman M, Tolfvenstam T, Petersson K, Krassny C, Skjoldebrand-Sparre L, Broliden K. Detection of human parvovirus B19 infection in first-trimester fetal loss. Obstet Gynecol 2002 May;99(5 Pt 1):795-8.
Skjoldebrand-Sparre L, Tolfvenstam T, Papadogiannakis N, Wahren B, Broliden K, Nyman M. Parvovirus B19 infection: association with third-trimester intrauterine fetal death. Bjog 2000 Apr;107(4):476-80.
Skjoldebrand-Sparre L, Nyman M, Broliden K, Wahren B. All cases of intrauterine fetal death should be evaluated for parvovirus B19 viral deoxyribonucleic acid. Am J Obstet Gynecol 1999 Jun;180(6 Pt 1):1595-6.
Maleckiene L, Nadisauskiene R, Stankeviciene I, Cizauskas A, Bergstrom S. A case-referent study on fetal bacteremia and late fetal death of unknown etiology in Lithuania. Acta Obstet Gynecol Scand 2000 Dec;79(12):1069-74.
Bider D, Ben-Rafael Z, Barkai G, Mashiach S. Intrauterine fetal death apparently due to Candida chorioamnionitis. Arch Gynecol Obstet 1989;244(3):175-7.
Mariani Neto C, Leao EJ, Barreto EM, Kenj G, De Aquino MM, Tuffi VH. [Use of misoprostol for labor induction in stillbirth]. Rev Paul Med 1987 Nov- Dodd J, O'Brien L, Coffey J. Misoprostol for second and third trimester termination of pregnancy: a review of practice at the Women's and Children's Hospital, Adelaide, Australia. Aust N Z J Obstet Gynaecol 2005 Feb;45(1):25-9.
Fawole AO, Adekunle AO, Sotiloye OS, Arowojolu AO, Otolorin EO. Experience with intravaginal misoprostol in the management of intra-uterine fetal death. Afr J Med Med Sci 2004 Jun;33(2):105-8.
Nakintu N. A comparative study of vaginal misoprostol and intravenous oxytocin for induction of labour in women with intra uterine fetal death in Mulago Hospital, Uganda. Afr Health Sci 2001 Dec;1(2):55-9.
Jain JK, Mishell DR, Jr. A comparison of intravaginal misoprostol with prostaglandin E2 for termination of second-trimester pregnancy. N Engl J Med 1994 Aug 4;331(5):290-3.
Fletcher HM, Wharfe G. Induction of labour with intravaginal misoprostol versus dinoprostone in intrauterine death: A retrospective study. Journal of Obstetrics & Chittacharoen A, Herabutya Y, Punyavachira P. A randomized trial of oral and vaginal misoprostol to manage delivery in cases of fetal death. Obstet Gynecol 2003 Nyende L, Towobola OA, Mabina MH. Comparison of vaginal and oral misoprostol, for the induction of labour in women with intra-uterine foetal death. East Afr Med J 2004 Apr;81(4):179-82.
Pongsatha S, Tongsong T. Therapeutic termination of second trimester pregnancies with intrauterine fetal death with 400 micrograms of oral misoprostol. J Obstet Gynaecol Res 2004 Jun;30(3):217-20.
Niromanesh S, Hashemi-Fesharaki M, Mosavi-Jarrahi A. Second trimester abortion using intravaginal misoprostol. Int J Gynaecol Obstet 2005 Jun;89(3):276-7.
Komentarz. Medycyna Praktyczna 2006;2:59.
Dickinson JE, Evans SF. A comparison of oral misoprostol with vaginal misoprostol administration in second-trimester pregnancy termination for fetal abnormality. Obstet Gynecol 2003 Jun;101(6):1294-9.
le Roux PA, Pahal GS, Hoffman L, Nooh R, El-Refaey H, Rodeck CH. Second trimester termination of pregnancy for fetal anomaly or death: comparing mifepristone/misoprostol to gemeprost. Eur J Obstet Gynecol Reprod Biol 2001 Ngai SW, Tang OS, Ho PC. Prostaglandins for induction of second-trimester termination and intrauterine death. Best Pract Res Clin Obstet Gynaecol 2003 Draycott T, Hawkes N. Induction of labour with vaginal misoprostol after intrauterine death from 24 weeks gestation. Journal of Obstetrics & Gynaecology De Heus R, Graziosi GC, Christiaens GC, Bruinse HW, Mol BW. Medical management for termination of second and third trimester pregnancies: a comparison of strategies. Eur J Obstet Gynecol Reprod Biol 2004 Sep 10;116(1):16-21.
Diagnosis and management of fetal death. ACOG Technical Bulletin Number 176-January 1993. Int J Gynaecol Obstet 1993 Sep;42(3):291-9.
Caldeyro-Barcia, Sica-Blanco Y, Poserio JJ. A quantitive study of the action of synthetic oxytocin on the pregnant uterus. J Pharmacol Exp Ther 1957;121:18-31.
Garfield RE, Hayashi RH. Appearance of gap junctions in the myometrium of women during labor. Am J Obstet Gynecol 1981 Jun 1;140(3):254-60.
Jackson GM, Sharp HT, Varner MW. Cervical ripening before induction of labor: a randomized trial of prostaglandin E2 gel versus low-dose oxytocin. Am J Obstet Gynecol 1994 Oct;171(4):1092-6.
Ferguson JE, 2nd, Head BH, Frank FH, Frank ML, Singer JS, Stefos T, et al. Misoprostol versus low-dose oxytocin for cervical ripening: a prospective, randomized, double-masked trial. Am J Obstet Gynecol 2002 Aug;187(2):273-9; discussion 9-80.
Mercer B, Pilgrim P, Sibai B. Labor induction with continuous low-dose oxytocin infusion: a randomized trial. Obstet Gynecol 1991 May;77(5):659-63.
Winkler CL, Gray SE, Hauth JC, Owen J, Tucker JM. Mid-second-trimester labor induction: concentrated oxytocin compared with prostaglandin E2 vaginal suppositories. Obstet Gynecol 1991 Feb;77(2):297-300.
Bugalho A, Bique C, Machungo F, Faaundes A. Induction of labor with intravaginal misoprostol in intrauterine fetal death. Am J Obstet Gynecol 1994 Owen J, Hauth JC. Vaginal misoprostol vs. concentrated oxytocin plus low-dose prostaglandin E2 for second trimester pregnancy termination. J Matern Fetal Med 1999 Owen J, Hauth JC. Concentrated oxytocin plus low-dose prostaglandin E2 compared with prostaglandin E2 vaginal suppositories for second-trimester pregnancy termination. Obstet Gynecol 1996 Jul;88(1):110-3.
Sanchez-Ramos L, Kaunitz AM, Del Valle GO, Delke I, Schroeder PA, Briones DK. Labor induction with the prostaglandin E1 methyl analogue misoprostol versus oxytocin: a randomized trial. Obstet Gynecol 1993 Mar;81(3):332-6.
al. RCAS1 Decidual Immunoreactivity during Stillbirth: Immune Cell Presence and Activity. American Journal of Reproductive Immunology 2008;Jul:1-10.
Nuthalapaty FS, Ramsey PS, Biggio JR, Owen J. High-dose vaginal misoprostol versus concentrated oxytocin plus low-dose vaginal misoprostol for midtrimester labor induction: a randomized trial. Am J Obstet Gynecol 2005 Sep;193(3 Pt 2):1065-70.
Wing DA, Tran S, Paul RH. Factors affecting the likelihood of successful induction after intravaginal misoprostol application for cervical ripening and labor induction. Am J Obstet Gynecol 2002 Jun;186(6):1237-40; discussion 40-3.
Dickinson JE, Evans SF. The optimization of intravaginal misoprostol dosing schedules in second-trimester pregnancy termination. Am J Obstet Gynecol 2002 Wong KS, Ngai CS, Yeo EL, Tang LC, Ho PC. A comparison of two regimens of intravaginal misoprostol for termination of second trimester pregnancy: a randomized comparative trial. Hum Reprod 2000 Mar;15(3):709-12.
Sanchez-Ramos L, Kaunitz AM, Delke I. Labor induction with 25 microg versus 50 microg intravaginal misoprostol: a systematic review. Obstet Gynecol 2002 Majoko F, Nystrom L, Lindmark G. No benefit, but increased harm from high dose (100 microg) misoprostol for induction of labour: a randomised trial of high vs. low (50 microg) dose misoprostol. J Obstet Gynaecol 2002 Nov;22(6):614-7.
Satin AJ, Leveno KJ, Sherman ML, McIntire DD. Factors affecting the dose response to oxytocin for labor stimulation. Am J Obstet Gynecol 1992 Lokugamage AU, Refaey HE, Rodeck CH. Misoprostol and pregnancy: ever- increasing indications of effective usage. Curr Opin Obstet Gynecol 2003 Gibbs RS, Romero R, Hillier SL, Eschenbach DA, Sweet RL. A review of premature birth and subclinical infection. Am J Obstet Gynecol 1992 May;166(5):1515- Gomez R, Romero R, Edwin SS, David C. Pathogenesis of preterm labor and preterm premature rupture of membranes associated with intraamniotic infection. Infect Dis Clin North Am 1997 Mar;11(1):135-76.
Romero R, Mazor M, Wu YK, Sirtori M, Oyarzun E, Mitchell MD, et al. Infection in the pathogenesis of preterm labor. Semin Perinatol 1988 Oct;12(4):262-79.
Challis JR, Sloboda DM, Alfaidy N, Lye SJ, Gibb W, Patel FA, et al. Prostaglandins and mechanisms of preterm birth. Reproduction 2002 Jul;124(1):1-17.
Kotsonis FN, Dodd DC, Regnier B, Kohn FE. Preclinical toxicology profile of misoprostol. Dig Dis Sci 1985 Nov;30(11 Suppl):142S-6S.
Henriques A, Lourenco AV, Ribeirinho A, Ferreira H, Graca LM. Maternal death related to misoprostol overdose. Obstet Gynecol 2007 Feb;109(2 Pt2):489-90.
Tang OS, Gemzell-Danielsson K, Ho PC. Misoprostol: pharmacokinetic profiles, effects on the uterus and side-effects. Int J Gynaecol Obstet 2007 Dec;99 Suppl Derman RJ, Kodkany BS, Goudar SS, Geller SE, Naik VA, Bellad MB, et al. Oral misoprostol in preventing postpartum haemorrhage in resource-poor communities: a randomised controlled trial. Lancet 2006 Oct 7;368(9543):1248-53.
Hoj L, Cardoso P, Nielsen BB, Hvidman L, Nielsen J, Aaby P. Effect of sublingual misoprostol on severe postpartum haemorrhage in a primary health centre in Guinea-Bissau: randomised double blind clinical trial. BMJ 2005 Oct 1;331(7519):723.
Walraven G, Blum J, Dampha Y, Sowe M, Morison L, Winikoff B, et al. Misoprostol in the management of the third stage of labour in the home delivery setting in rural Gambia: a randomised controlled trial. Bjog 2005 Sep;112(9):1277-83.
Chong YS, Chua S, El-Refaey H, Choo WL, Chanrachakul B, Tai BC, et al. Postpartum intrauterine pressure studies of the uterotonic effect of oral misoprostol and intramuscular syntometrine. Bjog 2001 Jan;108(1):41-7.
Neilson JP, Hickey M, Vazquez J. Medical treatment for early fetal death (less than 24 weeks). Cochrane Database Syst Rev 2006;3:CD002253.
Fiala C, Swahn ML, Stephansson O, Gemzell-Danielsson K. The effect of non- steroidal anti-inflammatory drugs on medical abortion with mifepristone and misoprostol at 13-22 weeks gestation. Hum Reprod 2005 Nov;20(11):3072-7.
Alfirevic Z, Weeks A. Oral misoprostol for induction of labour. Cochrane Database Syst Rev 2006(2):CD001338.
Kim JO, Han JY, Choi JS, Ahn HK, Yang JH, Kang IS, et al. Oral misoprostol and uterine rupture in the first trimester of pregnancy: a case report. Reprod Toxicol Plaut MM, Schwartz ML, Lubarsky SL. Uterine rupture associated with the use of misoprostol in the gravid patient with a previous cesarean section. Am J Obstet Gynecol 1999 Jun;180(6 Pt 1):1535-42.
Choy-Hee L, Raynor BD. Misoprostol induction of labor among women with a history of cesarean delivery. Am J Obstet Gynecol 2001 May;184(6):1115-7.
Lin C, Raynor BD. Risk of uterine rupture in labor induction of patients with prior cesarean section: an inner city hospital experience. Am J Obstet Gynecol 2004 cesarskie. Ginekologia Polska 2008;79:378-81.
SOGC clinical practice guidelines. Guidelines for vaginal birth after previous caesarean birth. Number 155 (Replaces guideline Number 147), February 2005. Int J Gynaecol Obstet 2005 Jun;89(3):319-31.
ACOG practice bulletin. Vaginal birth after previous cesarean delivery. Number 5, July 1999 (replaces practice bulletin number 2, October 1998). Clinical management guidelines for obstetrician-gynecologists. American College of Obstetricians and Gynecologists. Int J Gynaecol Obstet 1999 Aug;66(2):197-204.
Ravasia DJ, Wood SL, Pollard JK. Uterine rupture during induced trial of labor among women with previous cesarean delivery. Am J Obstet Gynecol 2000 Flamm BL, Goings JR, Fuelberth NJ, Fischermann E, Jones C, Hersh E. Oxytocin during labor after previous cesarean section: results of a multicenter study. Obstet Gynecol 1987 Nov;70(5):709-12.
Zelop CM, Shipp TD, Repke JT, Cohen A, Caughey AB, Lieberman E. Uterine rupture during induced or augmented labor in gravid women with one prior cesarean delivery. Am J Obstet Gynecol 1999 Oct;181(4):882-6.
Badania laboratoryjne istotne przy ocenie przyczyny obumarcia Tabela II
Tabela III
Zmodyfikowana skala Bishopa Tabela IV
Tabela VI
Miejsce zamieszkania kobiet w badanych grupach Tabela VII
Tabela VIII
Tabela IX
Tabela XI
Tabela XII
Pozytywny wynik badania mikrobiologicznego w badanych grupach Tabela XIII
Skrócenie szyjki macicy – Tabela XIV
Tabela XV
Zmodyfikowana skala Bishopa – Tabela XVI
Tabela XVII
Charakterystyka martwo urodzonych noworodków Tabela XVIII
Tabela XIX
Tabela XX
Tabela XXI
Tabela XXII
Tabela XXIII
Tabela XXIV
Efekty uboczne stosowanej formy indukcji porodu w badanych grupach Tabela XXV
Czas hospitalizacji pacjentek po porodzie Wynik badania mikrobiologicznego wymazu z pochwy i szyjki indukcji porodu w czasie 48 godzin (kumulowane proporcje
Source: http://www.dl.cm-uj.krakow.pl:8080/Content/896
Doi:10.1080/00365520903131999
Scandinavian Journal of Gastroenterology, 2009; 44: 11861190 Effect of fat emulsion (Fabuless) on orocecal transit timein healthy men ARVO HAENNI1, BIRGITTA SUNDBERG2, NAHID YAZDANPANAH3,ANNIKA VIBERG4 & JOHAN OLSSON2 1Department of Public Health and Caring Sciences, Clinical Nutrition and Metabolism, Uppsala University, Sweden, 2KPLGood Food Practice AB, Uppsala, Sweden, 3DSM Food Specialties, Delft, The Netherlands, and 4DSM, Food Specialties,Stockholm, Sweden
Doi:10.1016/s0271-5317(03)00221-5
Nutrition Research 24 (2004) 45–58 Efficacy of a novel, natural extract of (–)-hydroxycitric acid (HCA-SX) and a combination of HCA-SX, niacin- bound chromium and Gymnema sylvestre extract in weight management in human volunteers: A pilot study Harry G. Preussa,*, Debasis Bagchib, Manashi Bagchib, C.V. Sanyasi Raoc, S. Satyanarayanad, Dipak K. Deye aDept. of Physiology and Biophysics, Georgetown University Medical Center, Med-Dent Building, Room 103